ATR, Accident Trauma Release, een energetische benadering

Door Cees Lievaart

Ze zaten in de praktijk en keken elkaar aan. Hij begon: “Ik geloof er eigenlijk niet zo in maar ben nu wel op het punt dat ik alles doe om van mijn klachten af te komen want zo gaat het niet langer”. Hij keek zijn vrouw aan. Zij zei: “Nee, zo kan het niet langer”. Ik nodigde hem uit wat meer te vertellen. Dat deed hij: “Sinds het ongeluk……”. Eigenlijk wist ik genoeg. Dit zou een ATR-sessie worden.

 

Nadat zijn vrouw de praktijk verlaten had vertelde hij dat hij met vrienden naar de RAI (in Amsterdam) geweest was. Hij herinnerde zich nog in de trein gestapt te zijn. Maar tussen die herinnering en het ontwaken uit zijn coma zat ruim drie weken. En dat alles meer dan tien jaar geleden. Meer dan tien jaar bezocht hij bijkans alle specialisten die de reguliere gezondheidzorg rijk is: psychologen, neurologen, fysiotherapeuten en nog veel meer. Maar, voelde zich nog steeds beroerd. Zodanig beroerd dat er van ‘een normaal leven geen sprake meer was”. En nu zat hij in mijn praktijk. Het werd een ATR sessie volgens de principes die in het boek ‘ATR, Accident Trauma Release, een energetische benadering’ beschreven staan.

 

Na twee weken belde hij me. Hij bedankte me meer dan vijf keer. Had nergens last meer van. Functioneerde alsof het ongeluk nooit had plaats gevonden. Maar hij was ook boos. Heel boos: op de reguliere gezondheidzorg. “Tien jaar van mijn leven weggegooid. Slechts één bezoek aan jou was voldoende om van mijn klachten af te komen. Hoe dan?”.

 

Het antwoord is eigenlijk heel simpel: een regressietherapeut doet iets waartoe vrijwel niemand in de reguliere zorg in staat is: een regressietherapeut werkt met lading, te definiëren als:

etherische mentale of lichamelijke energie die ten gevolge van een bedreigende gebeurtenis onbewust in het fysiek opgeslagen is

Ofwel: een regressietherapeut is zich bewust dat energetische processen voor het trauma verantwoordelijk zijn.