De ervaring van Petra Moget
In september vorig jaar deed ik een regressiesessie bij Maarten Wiegmans, een lifechanging experience. Daardoor startte ik, vol enthousiasme, begin dit jaar de opleiding innerlijk kind werk bij het Arutamcollege, waar ik met gelijkgestemden een fantastisch vak leer van ervaren therapeuten en betrokken docenten. Het enthousiasme waarmee ik deze opleiding startte is alleen maar bevestigt en versterkt.
Met ditzelfde enthousiasme woonde ik vervolgens half oktober ook het EARTh World Congress voor regressietherapie bij, samen met drie medestudenten. Dit congres, met als thema “In the Mirror of Death: The Art of Dying Well,” vond plaats in een prachtig kasteel in Baarlo, Noord-Limburg. Een omgeving die aan elkaar hangt van verhalen van geleefd leven en waar vast en zeker nog menig ziel ronddwaalt of tevergeefs trachtte aan te hechten bij aanwezige therapeuten. Een uitstekend gekozen plek dus!
Pre-congres met Hans ten Dam
Het pre-congres bood op vrijdag en zaterdag workshops van gerenommeerde therapeuten en grondleggers in dit werk, zoals de Nederlanders Hans ten Dam en Marion Boon, de Amerikaanse Trisha Caetano en de Griekse Nassos Komianos.
Ik volgde de twee dagen van Hans ten Dam, die naast een theoretische verhandeling aangaande Regression to death experiences , een viertal demo’s en een groepssessie gaf. Ondanks dat zijn vraag wie er een makkelijke dood wilde sterven, niet altijd even makkelijk uitpakte, waren zijn demosessies, empathisch, scherp, doortastend en bevrijdend. Ook ik kreeg de kans om een sessie te doen. Ik kreeg inzicht in een van de redenen dat ik mijn hele leven strijd heb met m’n lichaam, waarna ik -voor het eerst- ervoer volledig in mijn lichaam te ‘zitten’, terwijl een aangehecht jongetje naar het licht mocht. Geen slechte bijvangst voor een congres!
Zielsbewustzijn
Op zondag werd het congres officieel geopend met een indrukwekkende lezing van Pim van Lommel. Hij weerlegde de aanname uit de medische wereld dat het bewustzijn verdwijnt bij het overlijden van een mens. Van Lommel deelde wetenschappelijke en empirische inzichten van patiënten met bijna-doodervaringen (BDE) en sprak over het bestaan van een hoger, zielsbewustzijn dat het fysieke sterven overstijgt. Een fascinerende boodschap voor regressietherapeuten, die dagelijks met dit hogere bewustzijn werken.
De daaropvolgende dagen waren gevuld met workshops die vanuit het regressiewerk, het thema van een ‘goede dood’ benaderden. Twee workshops spraken over het naderen van de dood in dit leven en de rol van de medische wereld en de regressietherapie. Zoals het accepteren van de dood bij terminale ziekte (Ruxandra Bulzan) en het vinden van berusting rondom de naderende dood (Ameeta Thacker) . Rest in Peace, krijgt dan een andere lading dan de vele RIP, condoleances die tegenwoordig via Sociale media worden verstuurd. “Good peacefull closures are great beginnings”, aldus Ameetha.
Systemische verwerking
Twee workshops bespraken de traumatische invloed op overlevenden van de plotselinge dood van een naaste. Maria Angelina Pareira besprak het belang van een volledig voltooid rouwproces voor nabestaanden. Ze benadrukte ook de relatie van het uitblijven van dit proces en het krijgen van erfelijke ziekten. De workshop van Maarten Wiegmans zoomde, aan de hand van casuïstiek en een demo opstelling, in op het effect van zelfmoord van een naaste voor de nabestaanden. Beiden bespreken het belang van systemische verwerking van ladingen, zowel via opstellingen als regressiewerk.
Daarnaast volgde ik nog twee workshops vanuit het perspectief van de (overleden)ziel(en) en het en het effect daarvan op dit leven. De Turkse Diba Ayten Yilmas bekeek het thema vanuit het ‘volledig laten sterven’ van een karmische leven. Het in een regressie aankijken en verwerken, van karmische levens, maakt dat we ladingen van dat leven alsnog laten sterven, dharma levenservaring vrij kan komen en we ten volle het huidig leven kunnen leven. In de workshop van Ellemieke Drucker behandelde zij de dood en het leven op een meta-niveau vanuit een ‘Life Between Lives’. Na een lezing mochten de deelnemers in een groepssessie zelf een korte LBL sessie ervaren.
Een week vol kennis en ervaring
Al met al een intensieve week, vol kennis en ervaring. Een echte aanrader! Volgend jaar wordt het negende wereld congres gehouden in Turkije en met een thema dat misschien wel het meest ‘Aards’ is binnen regressiewerk namelijk The body – the temple of the soul: psychosomatics and Body Work in Regression Therapy. Dus ik zou zeggen, hou het in de gaten!
